Dunajec, to rzeka w południowej Polsce, prawy dopływ Wisły (rzeka II rzędu). Powstaje z połączenia wód Czarnego Dunajca i Białego Dunajca w m. Nowy Targ; za początkowy odcinek uważa się Czarny Dunajec. Długość 247 km (łącznie z Czarnym Dunajcem), z czego 17 km liczy odcinek graniczny między Sromowcami Niżnymi a Szczawnicą. Powierzchnia dorzecza wynosi 6804 km², z tego w Polsce 4854,1 km², na Słowacji 1949,9 km² (z czego 1594,1 km² przypada na dorzecze Popradu, a 355,8 km² – na zlewnię samego Dunajca). Po połączeniu potoków źródłowych Dunajec płynie szeroką doliną przez Kotlinę Nowotarską. Dwie zapory spiętrzają jego wody: najpierw w Niedzicy (Zbiornik Czorsztyński), tuż zaraz poniżej (Zbiornik Sromowski w Sromowcach Wyżnych. Przepływając przez Pieniny tworzy malowniczy przełom na odcinku między Sromowcami Niżnymi a Szczawnicą, jednocześnie będąc rzeką graniczną między Polską a Słowacją. Dalej płynie na północ przez Beskidy Zachodnie (przełom między Pasmem Lubania a Pasmem Radziejowej), Kotlinę Sądecką (po połączeniu z największym dopływem Popradem płynie szeroką doliną wielodzielnym korytem. Przełamuje się przez wzniesienia Pogórza Rożnowskiego (zapory wodne: w Rożnowie – Jezioro Rożnowskie i Czchowie – Jezioro Czchowskie) wpływa do Kotliny Sandomierskiej, a następnie obwałowanym korytem przez szeroką dolinę na Nizinie Nadwiślańskiej. Uchodzi do Wisły w okolicach Opatowca i Ujścia Jezuickiego. Dunajec charakteryzuje się bardzo dużymi, gwałtownymi wahaniami poziomu wody (do 11 m w dolnym biegu) i wielkości przepływu (Nowy Targ min. przepływ 1,60 m³/s, średni 14,3 m³/s, maks. 604 m³/s; przy ujściu średni 84,3 m³/s zaś maksymalny 3500 m³/s), co skutkowało nieraz katastrofalnymi powodziami (1934, 1970). Utworzone zbiorniki wodne służą celom retencyjnym, energetycznym i rekreacyjnym. Czytaj dalej…
